Hvar er skottið?

og sá að ég hafði fengið ipod í skóinn. Jólasveinninn hafði líka verið svo sætur að hlaða inn á hann öllum mínum uppáhaldslögum, líka þeim sem ekki er enn búið að semja. Í morgunverð snæddi ég nýbökuð rúnstykki með osti og sultu, las blaðið og hlustaði á muldrandi útvarpsþul. Um hálftíu hringdi Tolli í mig og sagði að ég þyrfti ekkert að taka málvísindaprófið, heldur mætti velja mér einkunn - já, og skilaboð á sömu leið frá Pétri varðandi hljóðfræðina á mánudag. Glöð í bragði settist ég við tölvuna, kíkti á dagatalið mitt og hlotnaðist þar flugferð til Evrópu. Ákvað að draga Unni með mér til Ítalíu eða Parísar, ekki þyrftum við að hafa áhyggjur af eyðslufénu því ég var líka búin að vinna í Víkingalottó, ein. Því sprangaði ég niður á Skólavörðustíg og keypti jólakjól og fínerí í Glamour og fleiri skemmtilegum búðum. Inni á Kaffitári skrifaði ég skáldsögu og rakst ég á Adrian Brody sem bað mig að giftast sér. Ég játti því en að sjálfsögðu ekki fyrr en eftir jól, ég þyrfti að vinna í Bókval fram á aðfangadag. Við ákváðum að skella okkur saman á tónleika með Maxim Vengerov og Sinfó en þeir Adrian eru félagar góðir. Vengerov tileinkaði mér Mendelson fiðlukonsertinn og líka Tschaikowski 1 sem hann tók á flygilinn, svona upp á grín. Þá lá leiðin í Kringluna þar sem jólagjafarispa tvö gekk vonum framar og við nutum þess að fylgjast með öllu aumingjans fólkinu sem var að deyja úr stressi. Í Bókabúð Máls & menningar á Laugaveginum nældi ég mér í allar bækurnar sem komu út nú fyrir jólin og las þær fram að kvöldmat. Jólahlaðborðið var einkar ánægjulegt en þaðan héldum við Adrian á alls kyns kórtónleika, já og Ellen og KK og Ragnheiði Gröndal og Anthony and the Johnsons og ég veit ekki hvað og hvað - allir voru til í að endurtaka leikinn nú þegar ég mátti loks vera að því að sækja eitthvað. Að því loknu snerum við heim á leið og bökuðum alvöru enska jólaköku og þýskt stollen, ásamt 12 smákökusortum á mettíma. Ensku stelpurnar mínar litu við, og Björk, og gömlu bekkjarfélagarnir úr Ainu, og Egill og Regína, og Inga, Sarah og Carolyn frá Þýskalandi, Ingrid og Kunihiko og Hsin-Yi, og Valdísirnar mínar og Una, Þórunn, Unnur, Siggi, Steinlaug, Freyja, og að sjálfsögðu stórfjölskyldan. Allt í einu vorum við stödd í Austurhlíðinni uppi í Mývatnssveit og amma og afi bjuggu þar enn. Þetta varð hin besta kvöldskemmtun og gaman að fá símhringingu frá Oxford og boð um skólavist og styrk og allan pakkann. Það voru líka norðurljós og lítil lömb og kettlingar, kerti og jurta-steina-dýra, arineldur, gott kaffi og mjúk handklæði. Nokkuð ánægjulegur dagur, verð ég að segja.